11 grudnia 2019

Jedno pytanie

„Sieg Heil” słychać, gromkie krzyki.
Wygolone łby do zera
niosą bejsbol i swastyki
dla Adolfa, dla Fuhrera.

Orzeł biały na koszuli,
tatuaże militarne.
Patrzę na to i mnie muli.
Trzymaj mnie, bo im wygarnę.

Niosą krzyże, katolicy:
i mężczyźni, i kobiety.
Wieszają na szubienicy
podobizny i portrety.

Krzyczą „Honor, Bóg, ojczyzna”.
Łapserdaki, jeden, drugi,
chyba liczą, że ktoś przyzna
im ordery za zasługi.

Antagonistyczne zbóje,
łotry chore z nienawiści.
Jad się sączy, w oczy kłuje.
Toksyczni nacjonaliści.

Przeciwieństwo strzału w sedno,
chociaż nie mnie to rozstrzygać.
Mam pytanie tylko jedno:
„gdzie tu można się… wyrzygać?”.

 

   Wiersz wyróżniony w XV Ogólnopolskim Konkursie Satyrycznym „O statuetkę Stolema”

POWRÓT - wiersze

POWRÓT - wyróżnienia

Po zalogowaniu – pełny dostęp 
do wszystkich materiałów

WierszeNiepokorne.pl

Website powered by Paweł Tymirski since 2019